Grazia Elena, grazia Ugo

Dumenga passäda am à passaa ün bel mument e Soi. L’Elena e l’Ugo Giacometti i vèan urganizaa ün giret par al pais cun al Diego Giovanoli ca l’à quintaa sü storieta e anedoti da la gent da Soi e da incura ca l’era ün matet e l’é cresciü sü ent la “Casa Rodolfo”. Am era quasi in trop, par passär träs lan gassa, ma am sé passaa…

Dopo i doi dascorz dal sciur Mattei da “Montagna Viva” e dal sciur Quattropani da “I borghi più belli della Svizzera” am à podü visitär la ciäsina pita e semplice, rastäda vöida quasi cent agn, ca l’Elena e l’Ugo i àn crumpaa gió da la famiglia da le.
I locali i en rastaa tanco üna volta: pena e gnir ent as vé al föglér evert e üna scäla da len ca porta sü sura, indua ca ai é üna cambra e ün comad fac cun ün asc cun ent ün böc ent ün cantun dal sulair. Passand sü ün’altra scäleta, tanco quela da la Heidi sün l’alp, as riva sü sot al tec mia isulaa, indua ca la bisgia la sarà senz’altar riväda ent da spess. Lassü i àn depositaa diversi cavagn, gerl e atrezzi ca ‘s drovèa üna volta.
La stüa ca ‘s trova sül prüm plan l’é rivestida da tävla da len, l’à ent la pigna da sasc e da üna banda ün banch da legnamé!
Passand in gió as riva gió la canva cun i mür da sasc e al paviment da tera.

E l’é tüt.
Al pò pareir poch, ma l’é ün poch cun ün valur immenso!
Tüc nualtri am à, ent ün modo o ent l’altar, ün culegament cun al mond cuntadin, tüci am à avdü lan ciäsa dii noss noni ca l’eran meno atrezzäda cunfruntäda cun lan nossa e indua ca cusginär sü la plata e lena l’era normale.
Par quel ie penz ca tanta gent la sèa gnida e Soi. Par avdeir üna testimonianza da la VITA VERA da üna volta.
Dadree ogni mobal e ogni atrezzo ai é ragord, diferent par ognun da nualtar, daspaira e viv par qualci, ün zigh pü dalonc par i altar, ma sempar prezius! Cun lan ciäsa e lan atività al vegn in ment er la gent e lan si storia, esempi da vita semplice, da sacrifizzi, da sagezza e ie crech er da tanci mument da cuntentezza.

Par quel ie ringrazi da cor l’Elena e l’Ugo par la si bela iniziativa e ie trascriv chilò güsgent lan parola da la canzun Canosciat tü quel paiset dal Tom. Maurizio ca ‘l Coro Virile l’à cantaa tantan volta:

Cagnosciat tü quel paiset,
guarnii da tanci urnament,
e abitaa cun gran rispet
da tanta ciära brava gent?
Quel ciär pais um al cagnosc
E cun superbia um disc: l’é noss!

Quii popul ca l’àn abitaa
da bièran centinaira d’agn,
cun gran curagi cunservaa
da tanci prigual, tanci dann.
I noss bun veil, in verità,
as l’àn lasciaa in (e)redità.

Cagnosciat tü quel paiset,
guarnii da tanci urnament,
e abitaa cun gran rispet
da tanta ciära, brava gent?
Um al cagnosc, quel pais ciär:
Bargaia l’é c’um vol amär!

Di Renata Giovanoli-Semadeni